Anne...e

Günah sevmekle başlar sorsam mı ? neydi günahın
Sabahın körü gecenin üçü
Özveri göğsünden
Kucağında yavru,bitmeyen pınar
Uzayan geceler
Soramadım günahın neyidi Anne

On beşinde budak yirmisinde dal
Hayata boy veren
Verirken masum karşılık ummadan
Verdiğin emeğin
Adına kader dendi
"Alında çizgi "
Müşahede ettim zay yazdı Anne

Birde ayrılık rüzgârı esince mecalden kesildi dizlerin
Çöl rüzgârları figan'dı
Yol vermez dolu gözlerin
Hayal etmek zor
Badem gözlere ağıt yakmak
Yakılan ağıt zar doldu Anne

Çıkmaz sokağın merdivenlerinde tırmanırken
Ucu hüzün yüklü dönüşü olmayan
İçinde ne hayaller emzirdiğin
'Alın teri'
Göğsünde yanan
Yanar dağın kor'u lâv oldu Anne

Doğum sancıları öykülere konu"sığmayan "
Ayrılıklar ölüm acılar sızı
Kurumayan göz yaşı
Sadece sevmekti günahın
İzaha muhtaç
Anlatmak istedim
Anlatımı gönle har esti Anne

Dişi rol çok yakışmıştı sana,Havva'dan gelen,
Adem'le buluşunca çile!Katlandın katladın
Rahmeti esti Tanrının
Çünkü rahmet melekleri
Şefkatinle kucaklandı,Sema'nın raksı'na eş
Mahremine yol oldu Anne.


İçinde göz yaşı olan


2011.Ocak.12