An/neme Veda

Yıldız Arkan Ünlü

D:12/06/1940 ? Ö: 28/01/2013


/Kaçmaların anlamını yitirdiği firarların firarisi
Gözlerinde karanlığın ve ışığın bittiği son bir bahardayım/

/Kanla dolu şu döşümü
Alıp gidem del başımı
Akmayan şu gözyaşımı
Sorsan ne sormasan ne

Ne nefes ne yudum su
Ömürse ölüm uykusu
Canın tenden terk öyküsü
Yazsam ne yazmasam ne/

Yürek yorgun
Ciğer kan
Ne bir ah
Ne bir damla yaş
Ne bir eyvah
Bu nasıl veda

Darmadağın yıllara
Savrulmuşta annem
Can yarem
Toplamaya ne eş
Ne oğul
Ne dost
Ne kardeş

Kederine
Gülüşüne dek yalnız
İntihar gibi yaşar mı insan
Yaşarmış

Ölür mü insan hiç doğmamış gibi
Ölürmüş
Annelerde ölürmüş
Bir günde çocuklar büyürmüş

/Kan/adındaki kar/altında düşler büyüt gülüş gülüş
Sabaha çok var
Baharsa uzak
Haydi uçur tüm gülüşlerini
Efkar beyazı saçlarını dök/yüzüme
Belki bir çocuk büyür umuda

Şimdi suskunsam gökyüzüne
Kanatlarımın olmayışından değil
Özgürlüğü bilmeyişimdendir/

Gök/yüzünü alacağım yüreğime
İçinde gözlerin
Bakma boşa yollara
Gelenler hep geç kalacak
Kardelenlerden gayrısına
Ardından ağlamak yasak

Denizleri getirsem kar etmez
Çöllere sevdalı
Deli bir siren cesedidir
Dağlara hoyrat ciğerini kusan
Yağmurlara küsen

Şimdi her yanım sen sancır
Yüreğin ağır
Sabır ha sabır
Eksilmez kahır
Artar
Gözlerinden ömrüme
Sessiz
Şikayetsiz
Kimliksiz
Kimsesiz bir Yıldız kayar

Gözlerin
Deli
Ah o sus bilmez
Ah o vefakar gözlerin
Beynimin duvarlarına çakılı
Artık hep son bakar

Bu ev
İlk kez böyle kimsesiz
Sessiz
Dört duvar

Adamlar ağlamaz
Çocuklar ağlar
Annesi olmayan çocuklar
Uyumaktan değil uyanmaktan korkar
Upuzun yıllar iki heceye sığar
Sığarmış an/ne?


/Gözyaşını silecek annesi olmadığından
Annesiz çocuklar ağlamazmış/