Antika Yalnızlık

sen
tarihimde yazan miladımdın...

gittin...

senden öncesi, en kalabalık yalnızlık
senden sonrası, antika yalnızlık...
paha biçilemez,
'sensiz' aşka değişil-e-mez...

aşkla güzelleşir ya hani her kadın,
yüzünde menekşe kokulu tebessümler açar ya
ve hani sen
gittin ya!
biliyor musun,
giderken güzelliğimi de götürdün;
bildiğim bütün güzellikleri de...
senden sonra
ne kadar da çirkinleşti gözlerim...

görme sen...

şimdi
anılarım yüzümde küflenirken;
bu antika yalnızlık
içimde binlerce sen doğuruyor...

yine de
bilme sen;

küflenmiş aşkınla
yalnızlığımda çoğaldığımı...