Arafın Dokunuşlarında Yolculuk
Maviye uzanan asma bir köprü
yeşilliklerin,
geçince sıraselvi ağaçları
ilerisinde hemen
Koyulurum bir başına
kalbimde tekleyen ecelim
yalınlaşır,
saf yolculuğun misafirsiz koruculuğunda
-Ver şoku, ver şoku
biraz daha, acele biraz
hadii
hadiiiiii
Koyulaşır karanlık
bu gördüğüm en çıplak karanlık
ne bir aydınlık
ne de bir kırıntısı
Ruhum artık yapayalnız
-Şok şok
ver hadi biraz daha
Kuytu bir odaya çekilmek ister iken
kaçacak yer arar ezberim
sisli harflerim ise refakat eder geceye
ortaya çıkan kelimeler
günahkar tohumlarından kurtularak
tenimdeki terime istiflenir
sahipsizliğim sahip çıkar cümlesine
ve kaptırırım herşeyimi
bana kalan bir ayağı kırık üç bacaklı iskemle
-Şok verin biraz daha,
şok şok
Ne dokunuşlar eritmiştim halbuki
sımsıcak tenimde
ve ne tenler tünemişti
gecenin sessizliğinde
yıkanmak küfür gibi gelirken inandığım değerlere
bir bir batırdım gemileri,
bu kızgın ateşin gerdeğinde
Aşksızlığım dahi uğramamıştı eteklerime
kösnül dürtülerim sobelenirken çat kapı hikayeleriyle
ne ölümler barındırdım kelimelerimde
-Şok şok
Saklı bir bahçeye saklamıştım ümitlerimi
kimse bulamamıştı ektiğim yerleri
-Şok şok şok
Sağolsun
yağmurlar sulamıştı
unutkanlığıma vererekten
ve hiç unutmadım
bana yapılan bu güzelliği
gerçi ödüyorum şimdi
-Şok şok
biraz daha
Gizli bir sine gömmüştüm
tüm korkularımı
kaygılarımı
yalanlarımı
ve,
ve karanlıklarımı
-Şok şok şok
şok şok şok
versenize hadi, hadiiii
daha seri
Çiçeklerle her ziyaretimde
ayrı bir resim canlanır gözlerimde
-Şok şok şok
şok şok
Dökülür gözlerimden yaşlar
bu ben miyim
Yada ben bu resmin neresindeyim
üzerimdeki bu elbiselerde neyin nesi
anne! gözlerindeki bu nehirler de ne böyle
ya sen baba,
bu hazin çöküşünün nedeni ne, söylermisin bana
istanbul! hiç yakışıyor mu sana, siyahlarını giymek
ya siz gemiler! size ne demeli, lütfen alın demirlerinizi
Bakın, iyiyim ben
kan akmıyor tenimden
görüyorum her birinizi
ve hissediyorum kalbinizin hareketlerini
ama dur
bir terslik var
hissedemiyorum sanki kalbimi
yada bu hissedemediğim benim kalbim mi
hayır bu olamaz,
hayır hayır
umarım düşündüğüm şey değil bu
hayır
hayııııııııııır
-şok şok şok
var gücünüzle, son hızla
biraz daha , biraz daha
biraz dahaaaaaaaaaaa
...
( sessiz bir bekleyiş )
...
-Tamam kesin arkadaşlar,
kaybettik hastayı
Maviye uzanan asma bir köprü
yeşilliklerin,
geçince sıraselvi ağaçları
ilerisinde hemen
güneş sakınmaz hüzmesini
ve görürüm gölgemdeki kendimsizliği
yapraklar ise çekmez alkışlarını
bir nevi haber eder gelişimi
saatlerin yokluğunda
yetişirim büyük randevuya
Uzatılır bir el ;
-hazır mısın yolculuğa
toker, m.e.
kim blir kaç yıl önce bir kitap okumuştum ... ''ölümden sonraki hayatım '' diye ...yazarı ; Metin Münir bana o kitabı hatırlattın , sanki dün gibi...
konuya ilgisi olanlar için paylaşmak istedim yalnızca.
yüreğine kalemine sağlık abim
çok güzeldi
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
dur bakalım şair, ne yolculuğu bu ablaya sormadan:) şimdi kısa şiirden uzuna atladın yol uzun tabi:):):)
şaka şaka
kızma sakın:)
valla terleti şiirin😅😅😅 şok kısımlarında kalbim hopladı... yaşar gibi yazmışsın, tebrikler👍👍👍👍
offffffffffff mehmet ; istisnasız beni en çok etkileyen şiirindi okuduğum ...
büyük randevu ...sonsuz yolculuğa açılan....hep hayal etmişimdir 🤐 güneşin sakınmadığı hüzmeler... görmek gölgemdeki kendimsizliği....
final bölümü H A R İ K A Y D I ....TEK KELİMEYLE...👑
hayranlığım kalsın 🙂