Aralı/k Dudağında Ninni Ayazı

Dışarıda tüm çıplaklığıyla kızgın bir zemheri
Yatıyor Aralık dudağında boylu boyunca
Kehanet fısıldıyor kızgın sonbahar
Sırnaşıyor Ocak kalemin kömürüne
Tutunurken parmaklıklarına lügatin
Kör kelimeler, sağır mısraya
D/üşüyor parmaklarım beyaz sayfaya...





Dışarıda karanlık irkilmiş,
Masum mavi yalnızlık
Hazan susuyor kırağı vurgununa...







Açık artırımda en nihai sözcükler
Gün dudağında ısırgan
Mutemet boşluğunda küçücük anı ..





Yüzümde oynaşıyor kentlerin gürültüsü
Yüksek kaldırımların ökçe kahkahaları yankılanıyor
Gözleri kısılıyor aynaların iğreti yansımaya
Büyük dağlara küçük gölgeler düştükçe
Güneş batıyor...





Ve gökyüzü güvercin özlemiyle tarumar iken
Dilsiz bir yağmur ağlıyor omuzlarımda
Kulağı çekilen dualar, çocuk küskünlüğünde
Başını okşasa da özgürlüğün -yalın ayak-düşleri
İzdüşümünde ruh-ser
Hakikat ölüyor avuçlarımda
Deste deste tutarsızlığa...





Dışarıda aralıktan sarkan ocak ki-kardan adam-
Şafağı söküyor alnımdan
Geveze bir zemheri gülümsüyor
Kalbimde susuyor üşüyen hazan...




Ve dışarıda zahmetsiz bir uğraş varken
Kurt kapanı kıskacında söz-cük
Can havlinde inanılan...




Hicran derinliğinde iklim
Rüzgâr tünedikçe kuru dallara
Ocak'ta buz tutar ağlaman...




Ağrı eşiğimde Ocak
Beşiğinde ırgalarken Şubat'ı
Ninni söylüyor Aralık dudağından
Titriyor sol yanımda bir çınar ayaza teslim
Uyuyor kışa kalbim...