Aranan Sebep (2)

Düşünen adamın önünde bu kaçıncı tur atışım;
Halen düşüncelerinin geçmişini aramaktayım..
Biri dokundu sanki omuzuma., döndüm kimse yok
Ne sağımda ne solum da
Düşünen adam mı yaptı acaba?????
Evet evet hatırlattı; o günü bana...
Bugün Pazar, Güney gelecek kızımla,
Bunu ben mi dedim yoksa, babam mı??
İnanmıyorum istediğim oldu;
Babamdı ruhum; onu, o günü yaşamaktaydı benim bedenim..
neydi baba; neydi ölümüne sebep?
Göster bana...

Kendime engel olmuyordum artık, ruhu bedenime sahipti,
Konuşuyordu kendi kendine;
'' Bak bugün beni çıldırtmayın ne olur, küsmenim geliyor''
Kalbim sanki dışarı fırlayacak;
Koşarak odaya çıkıyorum;
Plastik bardak da bir bardak su;
Bir kaç hap pembeli mavili;
Mırıldandı etrafına boş boş bakarak;
''Son kez göreyim, sonra icabınıza bakacağım sizin''
İçeri giren hemşire haber verdi ziyaretçileriniz geldi diye,
Bu son du, bu herkese eziyetimin sonuydu...
Tren olmadı ama, bu sefer kurtuluşu yoktu;
Bu hastane bahçesinin;
Burada ki birkaç hasta arkadaşlarının;
Umurunda olmayacaktı...
(Of Gitme, Baba gitme...
Benim Umurumda;
Ailenin umurunda;)
Aşağıya indi/k; merdivenlerden
Karşı/(m)/(ız) daydı Annem ve bir kız;
Allahım o benim;
Elinde Papatyalar var;
Kız Koşarak Babam diye sarıldı bana,
Bir öpücük kocaman kondu yanağına,,
''İçimden gelmeyin diyordum
ama Kime off çözemiyorum;
Elinden Tutup ufak kızın,
Oturduk çimenlere yaptık Papatyadan Tacını,,
Mutluydu giderken;
Tek sorusu Küçük kızın
Ne zaman eve gelicen Baba..
İçimden dedim..yakında ,,, pek yakında
Ama dört kolluyla..
El sallıyordu eşim ve kızım;
'' Bırakmayın benide alın'' dedim gözyaşıyla,,