Arınma Tanrıçası / Ondört Şubat

deli misin
aşk hiç siyanür zehirlenmesine benzer mi
şuur kaybım iki nokta beş
soluğum durdu duracak
aylardır üzüntüm üç nokta sıfır ve üstü
''la bebe'' niye yüzümü güldürmezsin
niye içimin binalarını yıkarsın
hani aslı aşktı ruhumda ki bu kar fırtınası ne
ne bu kalbimi deşen gözyaşım
hani sen tanrıların zar atmadığını iyi bilirdin
soytarı tanrıçaların peydahlanmadığı
zaman öncesi kadar eskiyse dalıp gittiğim minarelerim
dört parçaya ayıran dalgalı hani tarihi efsane rüzgar gibisin
söyle kalbim nasıl dayansın
yok
yok şiddet bu
bir afet
bir yangın
bu su yollarının kuruması
bir yudumda şiraz üzümü diye içtiğin gözlerimin feri hani
hani sen güzel severdin
bugün Ondört Şubat zamana göre Arınma Tanrıçası
ne hikmet şarkılarda aşktan yana akan yıldızlarda
belki de en güzeli kalbin kalbe baskısı
ruhumdaki bu kurt kemirmesi
birken iki olmanın hayali derken alıp gidiyorsun ya beni...




bu zelzele bu parçalanan ruhum
hani aşkta olmayan bu ahenk
aylardır şuur kaybım iki nokta beş
soluğum
soluğum durdu duracak...