Arkana Dönersen- 2. Gün...

Boş mekânların istilacı
Salâhiyetsizliğine girift
Düşen perde
Tenimi yolan nefes
-renginden ayıramadım-

Durgun akıntın aksi
Soluğun oflaz

Anadolu türküsü tuttursa
Bir dilinde yumuşak
-şaklar şakıyış-

-üflediğin kavis-
Terslenişin sedası işgalinde
Aralan/araklan/arkalan/kan
Hepsine takılan -/mış/-
Geçmiş zaman
Susuzluğa eş

Boynu bükük ekinlerin sarı hali

-Saçlarına dedim-
Gamlı gülibrişim
Yaprağı gövdesine küs

Vurdukça rüzgâr
Sürükler dokunuşu
Dolanıp toprağa
Dağlara ağlar
Irmak kokusu

Sürüsü bahar yoklamış sebat var kirpiklerinde

İltica bürünmüş bir kere gözlerime
Boşluğunda isyanı mesrur yaşatır

Hançere saplanan ah
Acıdan önce dökülür -kan
Seviyoruz dedikçe -revan
-Kan revan-

Uzandığım sabır
Tuz
-tuz içinde buz-
Ekseninden geçiyor kanatlanan
Us

Çürümüş avuçlar onlar

Yalpalayarak sepkenleşen kil
Hülyalı levhalara evrilen bulut
Melezleştirilmez siyahı

İçimi kime verse

Dizlerimde kanırtıyor
Kemik gibi dermanı
Eril ruhumu beklet

Gölgesine ağlayan kuş
Gölgesine ağlayan kuş