Artik Beklemiyorum

Artık beklemiyorum döneceksin diye,
Yollara bakmıyorum,
telefonlarım hep kapalı,kapı zilim çalışmıyor,
mahallemizden sevda kuşları bile geçmiyor artık...

sen alıştırdın beni sensizliğe,
acımasız olmaya,vurdumduymaz olmaya,
insanları yüz üstü bırakmaya,sen alıştırdın beni...

şimdi hiç kimseye acımıyorum kendimden başka,
her günüm kendimle geçiyor,
yüz vermiyorum ne bir başkasına nede bir aşka,

hatırlarmısın ettiğin yeminleri,
hiç ayrılmam,asla başkasının olmam deyişlerini,
hatırlarmısın terk ettiğini,
hatırlarmısın istediğin resimlerini.....

bu satırları yazarken sanmaki seni hala seviyorum,
sanmaki dönmeni bekliyorum,
ve sanmaki uğrunda ölüp bitiyorum.....
terk edip gidişinle belki bittim ama,
var olan gücümle her geçen gün yeniden doğuyorum...

şunu bilesinki,
ben çekeceğimi çektim bu aşkın borcunu günahını ödedim,
şimdi ve her zaman sıra senin,
sende çekeceksin,
sende birgün terk edileceksin,
sende birgün yol gözleyeceksin,
sende birgün her şeylerden vazgeçeceksin.....

ve sende birgün ölüp ölüp dirileceksin....