Artık Sadece Şiirlerimle Konuşacaksın

Umudumun başkenti yapmıştım seni,
Fetihler yaşamıştım sende,
İmkansız fetihler.
Her sefere,her yola çıktığımda,
Sana getiriyordu beni tüm yollar.
Sen giderken de benden giderdin,
Gözlerim yollarına bakarak uğurlardı seni...

Canım yanmıyor desem yalan olur belki,
Ama artık acıtmıyor bu son gidişin.
Sen zaten sözünde durmayansın,
Bu ilk vururşun değil ki.
Hiçbir gidişine gözlerimi kapamadım ki,
Tekrar gelişine kollarımı,
Sonuna kadar açayım.
Bu sevdayı ben terk etmedim ki,
Şimdi de bir korkak gibi saklanıp kaçayım...

Oysa sana o dokunduğum gün,
Sevdan yapışmıştı tenime.
Çıkmadı çıkaramadım içimden,
Söz geçiremedim kendime...

Başka sevgilere karşı nöbet tuttu bu organlar,
Yabancı sevgileri içine sokmadılar,
Her şey geldi geçti içimden,
Ben bile geçerken feleğin sık eleğinden,
Bir senin sevdan çıkmadı içimden...

Belki de beni hiç aramayacaksın,
Arasan da beni,
Buradan başka bir yerde bulamayacaksın.
Ve sesimi bile duymayacaksın,
Konuşmak istersen de eğer,
Sadece şiirlerimle konuşacaksın...