Aşk Can Çekişiyor

Bir çift koldüğmesi kadar yalnızız .
Ve falaka sancısı her adımımız
Uzaklaştıkça birbirimizden
Mecazi ölümler tabutuna uzanıyoruz...

Hiç gitmediğimiz kadar uzak mutlulukların
Henüz yola düşmemiş yolcuları ,
Tohumu toprağa inmemiş
Menekşe kokusuyuz , açmadan soluyoruz.

Kasırga uğramamışken ince dala
Kökümüzden yıkılıyoruz .
Sonsuzluğa ayarlı pusula elde
Yok oluşa koşuyoruz , kayboluyoruz .

İnceden kırağı çalmış ki kalbimizi
Acıdan ölme vakitlerinde
İnce ince sızlıyoruz .
Tuz basılı yaralarımızı görmezden geliyoruz .

İrem bahçelerinde solup
Cehennemde yalın ayak geziyoruz
Aşk can çekişiyor , biz ölüyoruz.
Asıl trajik yanı ; farkına bile varmıyoruz ...