Aşk Gidince

Aşk gidince neler değişmezki?
Sesinin tonu,yüzünün rengi,yemeğinin tadı,
Yatağının sıcaklığı hayatının akışı değişir
Her gece uykuya daldığın yastık
Bir başka sevda kokusu salar,
Öpmeye kıyamadığın o gül kurusu dudaklar,
Başka bir isim fısıltılar şimdilerde..





Aşk gider ama,ölüm gelmez ne kadar istesende.
Ne yaparsan yap durduramassın o öfkeyi.
Gidenin bir kibrit alevi ile ateşe verdiği,
Ömrünüzün alevleri içinde eriyip giden kokusunu,
Kül olan yüreğinize bir kez bakmayan,
Anlarsınız aşktır bu giden..
Bu öfkeyi bir türlü yurduna kabul etmeyen.
Vefasız bir unutuşa kurban olsada,solup gitmeyen
Hayattan soğutup size ölümü özleten
Ölü bir bedende canlı kalmaya direnen
Anlarsınki aşktır bu giden...






Bilirsin nereye gittiğini,onu çağıran
O eksik yaralı ve hep kanayan çocukluğundur.
Hani o gözlerinde görüpte vurulduğun,
Ertelenmiş çocukluğunun mavi bahçesidir aslında yok olup giden,
Dönüp dönüp yeniden baktığın,
O gizemli bahçede onu eksik severek,
Yara almış, annenin sesini duyar gibi olursun bazen.
Yanıldığını anladığında o bahçenin bir köşesine sığınıp,
Göz yaşlarına boğulursun aniden....






Çünki bilirsinki aşk çocukluğunun arka bahçesinde
Dalıp gittiğiniz ve sonra evin yolunu bir türlü bulamadığın,
Kurallarını kimsenin bilmediği bir oyundur zaten.
Bu oyunda seven Yanar sevilen kazanır,
Ve aşk gider ya da biz öyle zannederiz,
Aşk seni senin kadar seveni bulursan CENNET'ten bir köşe,
Sevgine değer vermeyen bir vefasıza düşersen,
Ölmeden CEHENNEM'i tatmaktır bencede...







NOT; Bu dizeler gazeteci yazar,mehmet coşkundeniz'in kaleminden alıntı olarak
yazılmış ve değerli hemşerim can dosum değerli kardeşim BAKİ EVKALI,ya ithafımdır....