Aşk Kıracında Can Tenim

ben sana yetimliğimle kaldım elimde bestesi yitik güftemdi sevdan



bu gönül senden geçer mi
ateşim de sensin
külüm de sen
bu can canandan gider mi
dumanım da sensin
gümanım da sen



dökülmek vardı hani bir ırmak boyu sana
her zerrem bulaşmalıydı varlığım varlığına
hiçliği yok etmek yıldız kümelerinde,
yakamoz düşse gözlerine
ben revan olurdum tüm yüreğimle



hazan desem bahar dalı olurdu saçlarında
bir köveng bin lahza adım
bir yokluk düş eser



zemheri sığmaz düşüme can buz erir sevdamdan
gülüşüm düşmez yüzüme can..
bakışım değmez gözüme can..
can..can..
ömrüm ziyan
elim üryan
ahım figan
sözüm giryan
ömrüme ömür
söylermlerime guhur
can ..can
sevdana yansam
gadanı alsam
yüreğim hicran



ahraz dilime söz kesik çalar her bakışın dil olur çözülür benlikte
savurgan deli poyraz olsam essem narin teninde
söz susar
bakış konuşur
her söylemimde senden bin eser



seninler her geceyi bir gece önce yaşamak vardı
gözlerimzde ahmak ıslatan yağmurlarında bin türlü sevinç
neşesi yitik zamanları yakmak vardı en zerdüşt ateşlerde
inançlarımıza katıksız yeni inançlar katmak vardı
hasret gibi
özlem gibi



her mevsimi bahar tazeliği diyerek elele yaşamak
her eylülü hüzün ekleyip ağlamak göğüs kafeslerimzde
sen= ben olmalıydın ben =sen
bizliğe yeni baştanlık ulamak vardı can



can tensiz ten cansız olmaz alaz vuralım sevdamıza
sen can ol ben ten
aşk kıracında yeşil can ten olalım