Aşk Mahkemesinin Sevda Mahkumuyum

Âşık olacağım, bir yüreğe rastlamış,
Ve ona gözlerimle seni seviyorum deyip,
Çok büyük bir suç işlemiştim bilmeden.
Ve hemen ardından,
Önce suçlandım,
Sonra tutuklandım,
Ve sevdanın mahkemesine çıkartıldım.
Dün ilk duruşmam görüldü.
Önce bakışlarımdan yargılandım.
Sonra ortalığa saçılan duygularımın,
Hesabını verdim.
Gözlerimde ona karşı olan sevdam
Ve çevreye vermiş olduğum
Duygu kirliliğine karşı suçlarım sabit olup
Bir daha aşka tövbe etmem ve bu şekilde
Islah edilmemi istedi, yargılayanlar.

Uzun bir iddianame vardı hakkımda okunan.
Duygu hâkimi sordu,
Çıkardığın yürek yangınları ile
Neden böyle ortalığı kasıp kavuruyorsun,
Neden öyle derin bakıyorsun,
Bakarken kanatıyorsun,
Yangın yerine döndü her yer,
Yüreğim dile geldi derinden bir sızıyla,
Tek suçum sevmek,
Bir sevda mahkûmuyum.
Ne zaman uğrunda ölecek bir yürek görsem
Ve karşılıksız kalsa sevdam,
Yangın yerine döner her yer,
Acı çekerim,
Acımı yaşarken de,
İşte böyle her şeyi yakarım,
Yıkarım dünyaya kapatırım
Tüm kapılarımı...
Sonrada ölüm oruçlarına başlarım,
Aşkla sevdayla beslenmeyen,
Duygulara aç gezen çarpışlar,
Yüreğim günden güne,
Kurutur içinde acıyla yaşadığı duyguları,
Tüketir sevdaları,
Ve sonra mermere döner taşlaşırım....
Ve öylece devam eder bu kısır döngüde sevişler....

Bu benim ilk vukuatım değil,
Bundan öncede sicilimde aynı suçtan birkaç cezam var,
Ruhsatsız aşk bulundurmak,
Kalbe izinsiz sızmak,
Ve duygulara uygunsuz demir atmak....
Benim suçlarım bunlar.
Ama ceza çok ağır.
Çarpan yürek
Bir türlü aşka tövbekâr olamıyor.
Ben ne zaman ki yaşamaktan vazgeçersem,
Ve kalbim artık aşk çarpıntılarına
Dayanamayıp isyan ederse,
İşte o zaman ben ölürüm.
Öldüğüm günde cezam tecelli etmiş olur.
Sevdamı dava edenlerin duygularına,
Kara kara bulutlar oturur.
Ahım kalır üzerlerinde ağır bir yük gibi.
Öyle ağırdır ki aşk azabı,
Ezilir günden güne davacılar....
Beni suçlayanlar da işte o zaman
Vicdan azapları ile
Cehennemde savrulur...