Aşk Tanrı Dağında
vira bismillah
tüm şiirler fora şimdi fırtına denizinde
sana geliyorum
ayın sarkan yamacından
yıkıldı üzerime her köhne kaldırım
uyanmasaydım senle başlayan güne
ya bu şehri yakardım
ya sen asılı kalırdın ay eteğinde
ve gece hüküm sürerdi
kıyamet kopana kadar yüreğimde
hatırlamıyorum kaç şehir sordum seni
kaç adres yokluğunla kapandı
kapanmayan umutlarımın üzerine
sorgularda eskidi aşk
işkence masalarında
her idamda özledim seni ben
her idamda bekledim adını
bu son olsun
bu son gözyaşım ölsün diye
adını sordum
şehr-i aşk bitmeden takvimimde
yine de sır rüzgarla savurdu seni eylüle
oysa mevsim kıştı hala bekleyiş denen iklimde
yanan yüreğimin sıcaklığına hasret
çatlamıştı ellerim yokluluğunun ayazında
ısıt beni sıcak bir meltemle
yak hücrelerimi
sen doğmazsan güneşin yerine
yanar bu şehir
yanar bu adam
kayıp sayfalarda
karanlık adım olur
kaç adımsa yitip gider ardın sıra
ya ulaşmak mı sonsuzluğa
kirpiklerinden düşen mutluluğu öpmek
ya gelme ihtimalin mi
kahve falından
el ayasından
kader musallasından taşımak
sensizliğe yetim düşlerimi
dedim ya
vira bismillah
azat ettim rehin şiirlerimi
şimdi baktığın gökyüzüne
yüzünü çizsin diye
ve dünya
aşka doğan güneşin adını bilsin
seni bilsin diye
kokun sinsin diye
binlerce mısra saldım şehrimin gökyüzüne
sabah her yüzde tebessüm
her çiçekte mutlu koku
sokaklar seni soluyor
arka balkonlarda güleç hayaller asılı
şiir dili konuşan çocuklar
adını ezberliyor
adını yazıyorlar her mutlu baktıkları yere
gördüğümden beri
iki inci her renkten münhasır
bakmadı yer yüzünden cennete başka renk
göz göz hayat penceresinden
aşk
ilacı pür telaş yokluk zamanı
sen gülünce bir tülün ardından
ve sen gülünce
yırtılır gökyüzü sevinçle ellerimin arasından
dilimde mühürlenen
ilk heceydi adının başlangıcı
aşk alfabemde
aşk
düşümde giydiğin gelinlik gibi
tanrı dağına yolculuk gibi
ve beni karşılayan bir melek
açıyor ellerini senin ellerinden
işte sana geliyorum yalın ayak
adın yazılı dileklerim var ceplerimde
bir de gönül kuşum
sinemin kafesinde
aşk tanrı dağında
bekliyor bir seste iki nefes
ki tanrı
yalnızlığı kendine aldı
22.03.2013 / Şair-i Gülhan...168
aşk tanrı dağında bekliyor bir seste iki nefes ki tanrı yalnızlığı kendine aldı"
Bu sonla beraber şiir tümüyle harika Fatih Bey. Yüreğinizin sesi, kalem vuruşlarınız hiç bitmesin. Saygılar
yaralarım sarılmış ve iyiyleşmiş gibiyim.. şiir adeta içine hapsetti beni. gönlüne sağlık sevgili şair.