Aşk ve Kavga

ne el var ne ayak
bir taşım sana geldim
yürek kuytuna sığınan
yüzgeçsiz bir balığım
sevinç yansırken pul pul
sende kalmaya geldim



sen bulut kırıklarından yağmurlar giyen nehir
-ıtırlı, sırılsıklam aşka giden yolcu-
akışı ıhlamur kokulu
nergis yaprağı, nilüferler akan şehir
çıkmaz sesim soluğum
-dudağım yoktur benim-
nehrin ıslak taşıyım



kaygan ve yosun tutmuş sırılsıklam bir taşım
sana bir kör değneği yüreğimle geldim
yurt toprağına can verenlerin başucundan
göz yaşıyla koptum bir ananın
işsiz bağrıyım paramparça
kaç kez kaynadım kazanında açlığın
kriz yıkıntılarında hançerem kaldı kırık
yıldızı uyutmuş yaban güllerinin altından
yıldızı tutmuş dokunuşlarımla geldim



sevimde suya tel tel dökülüp
savruk saçlarım gibi
rüzgarları belime sokup geldim
bir yaz günü derince bir nehrin içinde
dalgaya kafa tutan bir aşk olmaya geldim



denizin kara küçük bir kayası kadar
dirençli geldim sana
diri bir ıslak taşımla kum olmaya geldim
oydum içimi ver sularını
yatağın olmaya geldim sana



aşkta
elma çiçeğine arının değişi
çayın kokusu
yıldızların sayıldığı gece var



birden sevinme şeker yalarcasına mutlu
salıncaktan tutam tutam bulut toplayıp
çocukça sevinme duygusundayım
derinliğinde altüst olmaya geldim



aşkında eşkiya olmaya geldim gözlerine
dağlara çevirmeye akışını nehrin
yağmurun süzülüşünü görmeye geldim
keder çizgilerinde kıvrılmaktır bin bir acıyla
yeli yeldirip dindiren nedendir bu aşk
kayada külüngün tutkusudur zamanı oyan
kavgama aşk gücünü almaya geldim