Aşk Ve Ölüm // Yaşamdan Kaçış

Katibim!
Demlenelim bugün,
gönlüm dilbeste.
Kap bir iskemle
oturalım,
mehtabı civelekte.
Ver müziği,
çoşsun gönül
iki de cigara yak
köz olsun ciğer
zira söyle; -kaç para eder.

Kır saati,
çalışmasın bugün,
tanımıyorum a'sını y'sini
kudursun haber bekleyenler,
yesinler birbirini,
kalırsa zaman bir de için içini.

Katibim!
Yanalım bugün,
aşk yaktı zaten bizi hergün.
Çalalım hicazdan
bir de üstüne oynayalım
sansınlar ki bir akıllı kendileri
yanına da bir Türk kahvesi,
hafiften orta şekerli.
Alsınlar ceketini,
terketsinler bu şehri.
Burası hayal kahvesi
akşam yedi sabah yedi
cuma kapalıyız,
annem öyle söyledi.

Katibim!
oyalanmayalım artık
kaçalım usul usul kenardan
arayanamız çok
ödül iki ekmek parası
yanınada sermayeden 2-3 günlük nevale
sar şu yiyemediklerimizi de,
heba olmasın nefsimize.

Katibim!
aç şu radyoyu
az da ses ver,
bizi anlatırlar;
derler ki iki meczüb kafayı yedi
yaklaşmak yasakmış bize katip!
Zararlıymışız,
durduramazmış kimse bizi.
Sabıkamız sicilden farksız
mamafih teklikedeymişiz.
-bilakis kendimizdeyiz.
-asıl siz nerdesiniz?

Gereği düşünüldü,
Yatacakmışız bir ömür
hürmet yokmuş bize,
iyisiymiş bizim için müebbet

Suçumuz belli katip!
Ben aşkı öldürdüğüm için,
sen ölümü yaşattığın için.

Üzülme katip,
bizim için asıl zindan,
parmaklıklar arkasındaki yaşam.

...

Özgürlüğe Dair...


Not: Katip = Ecel