Aşk'a
yeni bir sözcük söylemek değil
ezberlenmiş o sözcükten yepyeni anlamlara uyanmak...
aşk...
canım arkadaşım
olmazsa olmazım
ne çok yordum seni değil mi ne çok acıttım
her durakta yokladım
oranı buranı sıkıştırdım hep tamam mısın diye
vazgeçmenden korktum
eksilmenden
eksiltmenden...
korktum işte sensiz ölürüm diye
sensiz bakmaya çalışırsam hayata bakamam göremem diye korktum
bağımlıydım sana...
oysa şimdi
özgür artık kemanlar
Farid Farjad vazgeçti minörlerden
yayı yakmıyor içimi eskisi gibi...
bu sefer ben eksilttim seni
tek bir harfi çıkardım içinden
alını attım
akın kaldı yüreğimde
onun yerine gözyaşlarımı bıraktım sana
sana dair umutlarımı
seninle tamamlanan yanlarımı
aklığınla gidiyorum artık
özleyeceğim biliyorum hem de çok
dönmeyeceğim ama...
gidiyorum
yitiyorum...
aşk...
ak...
..farklı gözle bakabilmek benzere başka başka anlamlar yüklemek aynıya düşünceyi zenginleştirmek kemanın büyülü sesini duydum dizelerde ve bakakaldım finaldeki beyaz gidişlere teşekkürler güzel şiire...
"ş" ye nasıl kıydın Baharcım,
İnsan canım dediği arkadaşına olmazsa olmazına kıyar mı 🙂
Akını alıp giderken bir başka yürek eşlik ediyordur umarım..
Kaybolmayın emi👍
Sevgimle..