Aşka Çiçek Açalım

Nehir ol çağıl çağıl, dol gönül mabedime,
Bağrımı set yaparım, bil ki taşırmam seni.
Düşlerin bile, donup kaldığı şu iklimde,
Sarıp sarmalarım da, tende üşütmem teni.

Aklıma düş delice, zamansız ve apansız,
Sana yorgun ve bitkin, sana susuz kalayım.
Aha şuramdasın sen, sanma ki çok uzağız,
Basarım bağrıma da, yere düşürmem seni.

Gel göç et çöllerinden, gönlümdeki vahaya,
Kuytu gölgelerimde, sefasını sür aşkın.
Kır kinin zincirini, kalmasın akıl yaya,
Ne yapayım böyleyim, sevmem seni seveni.

Bende eğlen bende kal, demir at limanıma,
Günahları ummana, savur gitsin yel ile.
Pir-i pak aşkımızı, koysan sol yanıma,
Aşka çiçek açarım, inan çürütmem seni.

Le yar, leylim yar, dinle, artık sanadır yönüm,
Yak gönül fenerini, kuytuna sığınayım.
Gel çözelim ilmiği, bak olmadan kördüğüm
Bala petek olurum, artık yanıltmam seni.

Velhasıl sevdiceğim, son durağın ben olsam,
Şifrelerini çözsek, labirent aşkımızın.
Bir bir perçinlesem de, şöyle kalbe mıhlasam,
Beraber ölsek aşkım, inan terk etmem seni.