Aşkı Ayrılıkla Nikahladık

Acının telvesi çöktüğünde yüreğime, fark ettim ki; el yordamıyla bulduğum, yalınayak bir sevdaymış...

Ve gitmeliydin
Tüm ağırlığıyla bizi saran
Söylenmemiş
Dillenmemiş
Yok saymaktan bıkmadığımız
Yalnızlığın hatırına..

Biliyorsun,
Üzerine ölü toprağı serpilmiş bir sevdayı
Ayağa kaldırma çabasıydı
Nafile çırpınışlarımız
Ürkek yavru kuş çığlığıydı
Son sevişmemizden kalan kulaklarımda

Yorulduk taşımaktan ağırlığını bu sevdanın
Anlamadım, anlamadın
Anlamsızlaştım

Rengi solmuş,
Griye dönmüştü kara sevda

Oysa dışarıda bahar
Oysa hayat tomur tomur, patlayan her dalda.
Bizde, yaza gebe her baharda
Biraz daha hırpalandı sevda

//Sevda müşahede altında//

Bir gün batımıydı geldiğinde
Benim eteklerimde sevda yükleri
Senin avuçlarında yüreğinden geriye kalanlar
Aklımızda hiç yaşamayıp
Harf sayısıyla öğrendiğimiz sevda ...

Zaten yalnızlıklarla gelmemiş miydin bana?
Bavulunda yurtsuz, mülteci sevdalar
Yaşadığın tüm aşklardan kesikler yüreğinde
Bu gün dokunsam hala kanar...

Acının harelendiğini gözlerinde öğrendim
Biriktirdiğin acılar hare hare gözbebeklerinde
Sıcacık bakarken bile, bıçak pırıltısı acılar yansır
Çocuk gözlerinde

Sesinden gölgenin düşmediği,
Puslu akşamlarda anlatırdın masal gibi sevdaları
Güneşin dağlara yaslandığı anlarda,
Mırıldanan sesinin yanında rüzgar uğultusu kulaklarımda
Çok sonra öğrendim,
Peri masallarının mutlu bitmeyen sonuydun sen.

Sen...

Ödünsüz / ödülsüz sevdaların başrol oyuncusu..


Meleklerin kulaklarına fısıldadığım yemindi adın,
Tanrı'nın bile duymasından korktuğum.
Yüreğimin göç yollarında konakladığı en güzel iklimsin derdin
Geldin
Sevdin
Bittin...