Aşkı Gözyaşında Boğduk Biz...

Soğuk bir hazan buğusunda yazılmıştı ayrılık
Ateşe suyla yazmak gibi imkansızken aşkın
Kor yangınlarında muzdarip ruhum
Yokluğun ayazında dibi hüzün tutmuş yüreğim...

Helezonlarında ruhum ,ortasında sen merkezli hayatın
çıkmazı içindeyken sarhoşluk döngüsü bir sevdanın
içinde kaybolmuş savrulur rüzgarında ömrümün
en büyük delili iklimsiz gözyaşlarım,
Aşkımın susmayan dili,
Selinde boğulur, gözlerinde esriktir gönlüm
Bir oyunundayım sanki hayatın, yaşamadan öldüğüm

Sukutu hal ile bezenmiş zifiri bir gecede,
suskunluk faslını okur şimdi zaman vehminde
Eprimiş şarkılar, es vakti nağmelerin, sözler yitik
Yalnızlığın son resitali yayılırken dillenir sessizlik
Yüreğim ölümcül nöbetindeyken kalbinin
kromatik düşler gezinir hüzün nezaretinde benliğim
Vuslata ermiş bir sevdanın tefekküründe hayallerim
Düşlerimin sermayesi olmuş yitik umutlar...
...
Vadesi dolmamış acıları ödetirken zaman geçmişten
Unutma ! son nefeste bir ömür hacz ettiğin yüreğim,
bilmem kaç misli alacaklıdır senden
Halbuki istediğim bir nefes mutluluktu yaşarken
Esirgenen, çok görülen....

Ne önemi var artık yalnızlığın, serzenişlerin
Sevdayı adam gibi dillendiremedikten sonra...
Aşkın vuslatla kesiştiği çizgide zamanın
Kıramadık zincirini illegal bir esaretin
Yürüyemedik cesaretle,haykıramadık sustu isyanlarımız
Tutamadık sımsıkı eteğinden sevdanın
Hep gözyaşı doldu hissemiz
Aşkı gözyaşında boğduk biz...