Aşkı Öldürmüş Tüm Katillere

Hoşça kal aşk...
Adına şiirler dizdiğim nazlı mavim...
Hoşça kal

Biliyorum
Günü öpen hiçbir gece
Seni getirmeyecek
Ve ben hiçbir düşten
Doğuramayacağım adını

Kısır bir kadının hüznü
Gözlerimde ki
Kimi sevmek istesem
Ölür avuç içlerimde
Ben bir cüzzamlı

Ne olur sevmeyin beni
Hiçbir söz
O iki kelime kadar
Asılmaz yüreğime!
Kim sever ki
Kendini sevememiş
Bir boşluğu...

Herkes sevecek bir düş
Bulmuştu kendine...
Ben satır dışında kalmış
Bir ünlemde boğulmuştum
Kim sever ki düşleri kırgın
Kocaman bir çocuğu...

Ben ne zaman büyüdüm...
Ne zaman öldü düşlerim...
Kim astı sevinçlerimi
Kapı eşiklerinde ölü bebekler

Esirgeyen ve bağışlayan
Bir tanrım var benim!
Açın sinesini beni oraya gömün...