Aşkın Ateşten Gömlek......

kaçıştı aslında sana sığınışım,
böyle olmazdı
nihai karar !
ya ağlayıp ölecektim...
ya da tutunmaya çalışıp
...........direnecektim......



üstünkörü toparladım gülüşlerimi,
bir can daha istedim allahtan...
bir ateş gönderdi,
giydim korkarak...
ve tüm dileklerimi sakladım,
bir hıdrellez sabahına !
bakışlarımda kamer..........





herkesin bir hikayesi vardır ya !
ben baştan yazacaktım,
incir çekirdeği doldurmayan hayatımı





avuçlarımda yosun kokulu dertlerim,
başımda sonsuz melankoli,
ve o pişkin sorular....
elleri neden bu kadar yabancı ?
dokunuşu neden buz gibi ?
neden
neden
sözsüz kalırdı bakışlarım dakikalarca .......
belli ,
boyumu geçmişti bu sevda
leylayı oynasaydım ya
ne fayda ...






velhasıl;
yar benden geçti..
ben de yardan....
yeşilin özünü terkedişi gibi....





bir kağıda ilişti gözüm,
kim elime zorla verdi kalemi
yazıyorum işte o günden beri
artık merhamete gelir mi sarı güller ?
ki,
onlar ayrılık habercisi.....





aklımda kalan ,
kavruk bir umut
az da olsa mutluluk göstergesi,
ya da değiştirmek ters giden bişeyleri......





öyleyse,
vebali ödenecekti tüm acıların
sayılı gündü hayat
durmamalı !
üstümde ateşten gömlek...
yaşamak vardı denizlerde
onca nutuğun içinde,
iliklerine kadar sevişmek
........özgürce.........



bugün olmazsa ,
hiç bir zaman.........