Aşkın Bilmecesi

Gece inerken gözlerinde perde perde
Hüzün yağmurlarına gömüldüm her duamda
Vakur gülümsemen öpülesi narındayken
Ki zaman geçerken kirpiklerinde tomurcuğa tutuldu güller


Sözlerim helezon çizerken usunda med cezir buhranında
Sarp kayalıklarıma hüsran bir gemi anaforunda yattı her bakışın
Güneşi söndürmeye durdu ufuk
Ve en beyaz çarşaflara bürünürken sana olan susamışlığım


Zaman dingin
Ve tarih en nutuk anlarına yazgaçlara sığdırırken sanalıklarımı
Ben en derin dalgana kapıldım
Arzuluklarımı söndürürken erkeklik gururumda


Kapılarımı kilitlerken atımlık en derin denizlerine anahtarlarını
Yüreğine aşkımdır zivana
Duadır elım
Açsın en tutkulu aşkına yaramaz yanlarımla


Farz ettki çaresiz hastalığa yakalandım ben
Ve ilaçların en makbulu sevdandır
Çaresizliğime zerre kadar aşkındır kutsanmış yürek
Kas katı kesilmenmi lazımdı
Bana derman olma babındayken sen