Aşkın Düş Eşi'ne

-I-

/yüzünün yüzüme bıraktığı gölgelerde düştüm
kan(a)dı gözlerim,gülüşlerine/


oysa ben
gözlerinde,sözlerini ezbere bilmediğim
bir şarkıyla dinlendirmiştim ruhumu
içimdeydi,iç sesinin durgunluğu
sen sustuğunu sanmıştın
ben duyduğumu


ve benden kaçırdığın tüm bakışlar için
hakkımı aramıştım gidişlerinde
ki ben,ayrılığı gözyaşıyla yazmıştım
kendi yağmurunda s/aklansın diye


bu yüzdendi
sen giderken,gözlerimi adımlarına değdirememiştim
ama sen giderken,kesinlikle görülmeye değmişti içim


-II-

artık rengi yoktu uzakta biriken bulutların
ve yüzsüz bir misafirdi artık tüm akşamlarım
ya da her seferinde
yalandı bir yüzü aynalarıma düşürdüğüm
bir cam buğusunda,bir isim boyunca üşüdüğüm


ve yalandı belki,aşkı öldürdüğün
mekanı cennnet olsun diye,yüzünde büyüttüğüm


yalandı belki
öldüğün...


-III-

/oysa ben
her şeye rağmen,seni yazmıştım şiirlere
gitmiştin,sana yazmıştım şiirleri/