Aşkın İnfaz
Ne kar kış, ne boranlarla
Sönmüyor içimdeki yangınlar
İnfial koparan fırtınayı susturamıyorum
Kan revan yüreğim,
Sevdan aşkıma dar
Ben bende değilim artık
Karşı koyamıyorum aşka
Biçare yüreğim zaafta
Aşk sen misali acıtıyor içimi
Ve içimdeki nar
Hangi mevsime rastlasa ömrüm
Hazana dönerim solar baharım
Hüzün taşırım avuçlarımda
Her gök gürleyişinde ıslanır gözlerim
Ben kendimi tutamam yağmasa da yağmurlar
Utanıyorum ağlamaklı gözlerle seyrettiğim ay'dan
Utanıyorum avare dolaştığım kaldırımlardan
Seni ararım ağaçlara çizilmiş kalplerde
Utanıyorum artık çiçek açan ağaçlardan
Gerçek suçluyu arıyorum karartılmış delillerde
Sen benim ömrüme kesilmiş cezamsın yar
sonbaharın rengi solgun şiirde tema işleniş hayli içli tebrikler saygılar...
Ateş yüreğe düşmeye görsün sevgiliden başkası zor söndürür. Güzeldi tebrikler yürekten...👍😅👍
..üstad'ın biraz kederliydi mısraları isyan kokuyordu yüreği şiirin müsebbibi belli ânların figanı duyuluyordu çok güzeldi teşekkürler tebrikler selamlar...
kimi zaman en ağır ceza olur bu sevda ve sayfalara mihmanlığı hiç bitmez şair..
kaleminize sağlık hüzün ve tadı aynı dizelerde okuttunuz.