Aşkın Od'undayım

''Kendimi bile sevmiyorum,
sırf sana ihanettir diye.
Bugün ölesim var sevgili,
olur ya, belki cenazeme gelirsin diye ''

İçimdesin
hem de en derinimde
've' ayracı girdi gireli arasına ismimizin
anladım
imkansızdı buluşmak kelimelerin dilinde
hangi sabahın güneşini yudumladıysan sen
aynı gecenin sarhoşluğunda taştı yüreğim
aynalar yalan söylemez, söyletir bilirsin
sen hiç
çaresizliğin kıyısına düşmedin

İçinden nehirler geçerdi şehrin
içimden sadece sen geçerdin
herkes sevdiğinin varlığına müptelaydı
oysa ben senin yokluğuna bile ''aşk'' dedim

Boşver
aldırma yüzümdeki gülümsemeye
ben tebessümümde bile hıçkırık taşırım
koskoca bir boşlukta sallanırken düşlerim
kimi özlüyorsam, yine de seni haykırırım
ama'dır gözlerim senden başka herkese
sevincin umuda açılan kapıdır
hadi gittiğine bişey demedim de
'seni seviyorum' dediğinde yankılanan duvarları
söylesene, kaç kat boya kapatır

Yanağımda susar
gözlerimden taşan hüznün
acının resmi çizilir kimsesizliğime
hangi anayasada geçerlidir bu yalnızlık dedikleri
bir başımayken yoksunluğumla
meğer, uçurummuş gözlerinden ötesi
avucuma bırakırken
geçmiş zaman eklerini dudağından
ben çoktan tebessümü kedere asmıştım
tenimi üşütürdü buzulu sevdanın
neylersin
nasılsa, aşka yenilmekte kazasıdır hayatın

Dudaklarının kırmızısı bir şaraptı aşk
benim sana sarhoşluğum kadardı
ve yağdırmadı hiçbir gökyüzü
gözlerimin sana ağladığı kadarını.