Aşkin Yok Hali

Bam telim olur evren
Basmak istersin, ben koparır atarım.
Sonrasında detone olur hayat kendiliğinden
Biçare sessizliğimle kala kalırım
O vakit bu sessizlik en büyük çığlığım olur ki
Sen,
Sen bunu anlayamazsın...

Koca bir orkestranın
Bozulan tek notasıdır yalnızlığım
Derinden bir ah çeker ay ışığı
Yıldızlar konuşamazlar.
Gökyüzü küser yaşanmışlığa
Sükût dağa taşa borç olur
Sen,
Sen bunu da anlayamazsın...

Uzunca yazılmış bir romanın
Son noktasıymışçasına aşkımız
Koskoca o saman kâğıdı sayfasında
Anlamsız bir iz gibi
Lakin an gelir
Sen yine anlayamazsın

Kalbimi görevlendiririm ben her gece
Bir ömür kölelik etsin kalbine diye
Aksilik o ya
Sen bunu dahi anlayamazsın.

O halde kulak ver de dinle
Karanlık odamın parlayan tek ışığı,
Belki bir gün, bir yerlerde, bir şekilde
Kim bilir ki?
Kim bilebilir ki?

C.Ş.K

Mart/2010

Aşk'ın yok hali ile...