Aşkina Seslenenlerin Şiiri

Biliyorum ki gecenin en karanlığı şafağa en yakın andır
Sen en karanlık gecemin şafağındasın
Fırtınanın en hırçını, sessizliğin bir adım önündedir
Sen en çılgın fırtınanın kalbindeki gülümseyişsin

Biliyorum; gülün güzelliğine ulaşmak için
Dikenlerini avuçlamalıyım
Dikenlerini avuçladığım sürece mutluluğa en yakın olurum

Ugruna daha kaç zifiri gecenin üzerinden atlayacağım
Daha kaç hırçın fırtınayla savaşacağımı bilmeden çarpışacağım
Ve biliyorum ki; senin için savaşmadan seni haketmeyeceğim

Gül dalım! kolay kaybedeceğim mutluluğu yıllar önce darağacında sallandırdım
Bitmeyecek sevincimi yıllar önce dipsiz kuyudan çıkardım
Bu hayat benim, bu aşk benim, bu deli senin

Seni kazanmak kolay değil biliyorum
Kimi zaman tekin olmayan uçurumları göze almalıyım
Erkek olsamda ağlayabilmeliyim
Koşmak istesemde kimi zaman sürünmeyi bilmeliyim

Yinede kara gecelere mavi düşler sermesini bilmeliyim
Fırtınaya yakalanmış bir gemi olsamda
Mavi düşlere yelken açmasını bilmeliyim
Uçurumun kenarında olsamda
Gülümseyen çiçek olmalıyım
Kara inat ısrarla açan kardelen olmalıyım
Olmalıyım ki; içimdeki sana hayat vermeliyim