Asla Diyemeyeceğim Tek Kelime.
Diyemiyorum.
Kelimelerim artık bitiş noktasında
Varlığınla yazdım sevdamı kalbime
Sen gidince finali yaptım ömrüme
Artık üşüyorum ben gündüz gece
Diyemiyorum.
Gözlerimden dökülen yaşları kimseye
Anlatamıyorum senin gidişini ellere
Bakıyorlar uzaktan ibretlik sevgime
Belki de acıyorlar bu aciz halime
Diyemiyorum
Seni soranlara beni bıraktı diye
Şimdi başka gönüllerde yer etti diye
Ağlamamak için zor duruyor gözlerim
Neden gittin de mutsuzluğa mahkûm ettin beni sevdiğim.
Diyemiyorum
Hayatımdaki en büyük çözümsüzlüğü yaşıyorum,
Hasret çekiyorum senden bir ışık bekliyorum
Zaten zifiri karanlıkta olan beni
Uçurumlara yuvarladın her gün, ben artık bitiyorum.
Diyemiyorum
Bana diyecek yarım kalan sözlerine muhtacım.
İnanması zor ama gidişini hala kabul edemiyorum.
Aslında yasaklısın bana artık farkına da varıyorum
Bir sözünle can bulma umudu ile yaşıyorum.
Diyemiyorum
Asla da diyemeyeceğim o tek kelimeyi...
hüzünlenmemek mümkün leğil
diyecek bir şey bulamıyorum
bazen insanlar yalnız ben
diye biliyorlar sen acı çekmissin
kimin umurunda o mutlu olsunda
nasıl mutlu oluyorlar anlamıyorum
geride bir enkaz birakarak
yüreğine sağlık şiir dostum 👍👍👍👍👍👍👍
Hani öldüğümde, kırmızı gülleri, başucumdan eksik etmeyecektin ? Hani, asla ! ve Asla.. Beni terk etmeyecektin. ? Hani ? Hani ? Bu aşk'ı asla kirletmeyecektin ? Kahrol !... yıkıl !... öl be benim gibi sevgili yar..!
tebrikler güzel bir paylaşımdı
zevkle okudum
👍👍👍