Ateş Sözün Kadar Yakmıyor Leylam
mevsim hazan olmuş, güller kavrulmuş
kurumuş dereler, akmıyor Leyla'm
sözler yalan olmuş, düşler savrulmuş
çevirmiş yüzünü, bakmıyor Leyla'm
nedir bu duruşun, olmaz bu böyle
kaldır şu başını, doğruyu söyle
ya güldür yüzümü, ya azad eyle
ikiden bir doğru çıkmıyor leyla'm
kader hiç gülmedi, kızdım demişsin
son söz, son kelam, yazdım demişsin
tutmadı yeminler, bozdum demişsin
ateş sözün kadar yakmıyor leyla'm
düşleri rüyandan geçirsen bile
zehri yudum yudum içirsen bile
boşluğa yürürüm, ben bile bile
gönül azabından bıkmıyor leyla'm
ne olur bileyim, bu son seferse
kazandın zaferi, bu bir zaferse
bir ömür hiç bişey, insan severse
bu beden bu yükü çekmiyor leyla'm
yaralı kurt'tan...
Böyle bir şarkı vardı sanki onu andırıyor. Leyla'ya ait yazıları hep sevmişimdir. Bende yazmışımdır bir kaç kelam. Tebrik ederim. Güzeldi.