Ateşe Düşen Şiir (1)
Nerem dargın,kırgın niye bu asi ?lik
Neden yüzümün coğrafyasında bu esmer hüzün şimdi
Bir ateş yanıyor tam ortasında yüreğimin
Dilimde kendine küs sözcükler
Bir ödeve çalışır gibi
Sıkmaya çalışırcasına bir taşın suyunu
Islık arıyorum pencerelerin buğularında
Ne yaptım kendime böyle
Daha bir başkasına öğrenememişken kıymayı
Ne yaptın bana
Daha aşkın mabedinden tek kelime çıkaramamışken sana
Bu sessizlik
Kelimelere sığamayacak kadar derinde şimdi..!
Bir ok'un pençesine düşmüş
Bilenmiş gerginlik duygusu
İç kanaması geçirmekte kendini teyelleyen umut
Diyorum ki
Gök çatlasa şimdi
Damarlarından sen aksan
Kanadıkça gök başkalaşacaktır kendiliğinden
Ezberimde ki mavi sökecektir kendini
şubat 2010
Yangın yerinde kül beklerken, gül gülüşüyle çığlık çığlığa seslendi yüreğin sesi. Daha böylesi çok yangınlara düşsün şiirin. Fırtınalarda ıslansa da duygular, sularda yansın. Yüreğini ve yürekliliğini kutluyorum dost.
Cok güzel bir siir su gibi akiyor okuyunca.. Yüreginize saglik..
Saygilarimla 🙂
👍👍
derin ve içtendi..
tebrikler. sevgiler.
ateşe düşmesin şiirler şair
ve yüreğiniz dert görmesin
tebrikler
👑
Çok güzeldi şiir dokunaklı olmuş,tebrik ederim.