Ateşe Düşen Şiir 2

Duyuyorum
yüreğin diplerinden sökülen sesini ey sevgili
Dillendiremediğim şiirler
Falların söylenemeyen yerlerinde saklı!


Diyoru m ki
Kül rengine sarılsa günlerin en alıngan saatleri
Karanlığın yemini ipeğinden düşer
görünmez ışıklar vurur sonra
sayıklamalarına düştüğüm
o tılsımlı gözlerin
nasıl da örtülür üstüme
ya sensizliğin imkansızlıklarını tüketirim siluetinle
ya da kan kusar kendine
bana aşk
kimine yaşam
kimine imtihan
..................yollar!!

Seviyorsam seni
Külüne katmaktan bu yangının kendimi
Ne alıkoyabilir beni
Sen varken!
Kendimi kuşatan çekim ilkesinden
Ve Ateşe düşmüş şiirlerin gerginliğinden

Sen bile kurtaramazken beni




şubat 2010