Ateşi Tükenmiş Soğuk Küldeyim

Gözüne yüzüne dursun vefasız
Mecnunu eyledin kızgın çöldeyim
Cefasın çekerim sürdün sefanı
Arayıp sordun mu bak ne haldeyim

Çırpınmak boşuna sonunda sustum
Zehirli şarabın içerek kustum
Gereği düşündüm hayıra ustum
Zamanı gelince tatlı dildeyim

Dalından koparıp koklamam daha
Bülbüle arattın kurakta vaha
Dizginlerim elimde kalkarım şaha
Daha açılmamış gonca güldeyim

Gurbetin sükûtu tak etti cana
Yalvardım turnaya geliyom sana
Uzadı geceler dar gelir bana
Menzile varmamış tozlu yoldayım

Karanlık sokaklar yanmaz ışığı
Üstümde betonlar vermez eşiği
İnsanlar kalaba görmez aşığı
Şafağa ermemiş ıssız ildeyim

Dinlemez kimseyi gözlerim kördür
Kapkara dolanmak ölümden zordur
Sebep-i gerçeğim güneşten kordur
Gözlerim dağlayan kızgın mildeyim

Kabarmış dalgalar çarpar tenime
Yakamoz ışıldar benim neyime
Gelgitler başlıyor bense denize
Ummanda savrulan yorgun saldayım

Hissetsen değilim sevdiğim ırak
Eserim havada değilim kurak
Kestane saçların istemez tarak
Saçların okşayan ılık yeldeyim

Gözümden yağdıkça kabarır gelir
Kayayı toprağı aparır gelir
Durulmaz yatağı bağırır gelir
Köpürüp bulanan coşkun seldeyim

Notası tutmayan perdesi bozuk
Sapından kanıyor her yanı çizik
Vuramam mızrabı bana da yazık
Akordu bozulan gevşek teldeyim

Ozan Şehzadedir yanıp kavrulan
Virane şiirleri yazıp savrulan
Gamzene mezarım kazıp devrilen
Ateşi tükenmiş soğuk küldeyim