Ateşin Dili
Tandırın ortasında köz,
Duvarında kızaran ekmek.
Kınalı bir el uzanır,
Baştan aşağı emek.
Sakınır göğsündeki yumakları,
Titrer üzerine,
Gerine gerine.
Şimşir tarak olur parmakları,
Zülfü alnına döküldüğünde.
Öpülesi yanağına,
Boncuk boncuk ter dizilir.
Kokusu siner,
Taze ekmeğin kokusuna.
Değip de ölmeye razıyım;
Pervane olurum
Alev bakışlarına.
Aç mısın diye sorsa,
Söylerim.
İstemem bir lokma ekmek.
Benim derdim,
Ateşin dilini öğrenmek...
Mücahid'e, Ateşle pervane ilişkisinin deneyle kanıtlanmış halini şiir laboratuvarına(!) taşıyan şair, sorunuzun yanıtı da:Evet,yanıyordur. Bilimsel katkınızdan ötürü teşekkür ediyorum. Sevgilerimle.
Hocam ne müthiş dizeler bunlar iyiki sayfanıza girmişim inanın şok oldum ve hayranlıkla okudum.
Canı gönülden kutluyorum fırsat buldukça tüm şiirlerinizi okuyacağım.
Hocam bunun açıklaması varmış. Pervane ve ışık. Bir açı varmış 90 dereceden büyük olursa problem yok. 90 dereceye eşitse sabit mesafe. yok eğer doksan dereceden küçükse - ki hep öyledir - döne döne yanıyormuş. Garip. Somut ve soyut birleşimi. Aşk da bu ya zaten. Ateş dilini ateş dinini öğrenmek.
Pervaneyi çeken ışık ışımak için daha çok yanmıyor mu?
Saygılarımca😎
tebrikler yureginize saglik
Tek kelimeyle Harikadi hocam
Kutlarim icten / saygilarimla