Atlı

genç atlının
saçları hasatlının
kim yaralar yüreğini derin?
ölüm yastğına usulca koyar başını
sakin ninnilerinde nehrin
düşleri akar şairin



göğsü rahat, dingin
uyuşuk uyuma karşı duruşunda
altındaki ak atın
toynak vuruşunda
uyak olur kainat





yüreği bereket tanrısı rahminden
ter içinde şair
terkinde çömelir merak
güzel günlere seferi
gemi ısırır yırtık dudaklı at
ayağında tozlu rüzgâr
aç bir kadın , yaşam ve yeryüzü
ellerin sıcağına sığınır.
aşk, saçlarını uzatır
ateşi ve yer altı nehirleriyle
yıldızı sağacak parıldayan göğsünden
doğacak karanlığa mehtaplı şiir




karanlığın gerneştiği sular
akar bebek gülüşlü gül tomurcuğuna
eteklerini açar en bakir duygular
yüreklerinin kucağı açılır şiir kavminin
gücünde aşk bulutlarının çardağı
güneşlerin yıldızların
tohumları çatlıyor ak-atlının şiirinde.
şair ter içinde ...



gemiyi dişledi dalgalı deniz
beşikte bebek olmuş gibi denizde gemi
dalar rüzgârın ninnisine ılık nefesli bir esin
buzulu çözülür sıcağında bir sesin
doğayı baştan çıkarmak adına asılır şair
abanır dizelere uyaksızca




ölüyor mor yaralarından dünya
hayal kuramayan an.

aklında bin simya sırla
sıyrık etekli yaşam ve içindeki ateş tutuşur,
usunda gezinir ince gecelikli bir sis
kıvrılarak şair;
toprağa sımsıkı geçirir tırnaklarını,
tarihin babası Heradot susar
şairin anası şairdir haykırır
var oldukça aşk



gelecek
sonsuzca meraklı:
-kim bu saçları ak,
atı ter
boynu şiirden ilmik takılı korkusuz
sözü terkine alıp kaçan hırsız,
tanın kızıllığını kanından veren kim?
ve umursamadan dilde gezdiren ölümü?
gözlerinde binlerce menekşe incesi
bana şiirle gelen ter içinde atlı kim?
- esinli dizelerden parça parça ciğeri
yanıbaşımda şiiriyle kalsın
güneşten bir sini gibi durmaz çıkar sefere
buz mavisi gemiye çekin
dursun tanrıdan farklı...



*Şiire emeğini, yüreğini katarak şiirin hakkını veren ve sonsuzluğun anıtı olan "şairlerimize" .