Ay Işığı Altında Söyleşi

gözbebeklerime sığınan günışığından
bir demet sabah koparırken
göğsüme sığındı haylaz bir esinti
bambaşka kanat çırptı
sırnaşık kuşlar

filizlenirken gözlerimde günaydın g/izleri
tenime düştü dağınık ağustos
şarkılar sıkı sıkı tuttu elimi

melankolik hallerimin
incecik yağmur dökülüşlerinde
yeminli sessizliğin uyanışlarıyla
ayaklarım yere daha sağlam bastı

değişirken güneşin nöbeti
göğsüme sığındı kırışık iklim gülleri
ılık bir ezgi işitti kulaklarım
yolunu şaşırdı aceleci selamlarım

omuzlarıma yığılırken mavinin duvağı
düşlerim beşiğinde s/allandı
duygu sarmaşığı buselik yakamoz
kirpiklerime s/indi

saçlarıma dokunurken gün düşümü
dağıldı semaya kırmızı uçurtmalar
rüzgâr yüzüme bulaştı pürtelâş

kanatlandı akşamın türküleri,
buram buram sevgi koktu tebessüm
avuçlarımda soldu dünde birikenler

kırmızı rujlu tomurcuklara
barışık tenhalar yığarken efkâr
sardunyalar süpürdü arsız hüznümü
dudaklarımda demlendi ay huzmesi

savrulurken yüzüme akşam rüzgârı
sarmaş dolaş döküldü düşler
teğet geçti ıslak hüzünler

gecenin alacasında
tut beni dedi kayan yıldız tut
bir dilek tut işte
içten

ellerinde biriktirdiğin
daha tutacağın çok hayâl var

ve,
evreni sığdırırken her zerrene
teşekkür et yaradana

yeniden doğuşlar gibi...