Ay Işiği Siziyor Saçlarindan

Umarsız bir akşam çöktü bak
Ay ışığı sızıyor saçlarından

Dokunmuşum bir kere güzelliğine
Yağmurlara tutunarak yürümüşüm
Körfezin göğün de
Bir yıldıza susmuşum yanmış ellerim
Bir denize yağmışım kıyısız
Üşümüşüm

Bir uçuruma okumuşum
Sana yazdığım şiirleri
Yankısı kaybolmuş
Korkmuşum

Oysa

Binlerce yıllık bir kavgadan çıkmışım
Ellerim de zamanın ağrısı
Tanrılar idam etmişim gün doğumların da
Açlığın sorgusundan geçmişim
Bir somuna bir beden takasların da
Yağmur olup düşmüşüm
İlkelliğin topraklarına
Asılmışım

Yasaklı düşler kurmuşum
Toprağı çapalamak gibi
Çoğul renkleriyle yeryüzünün
Şefsiz bir orkestra da
Aynı türküleri söylemek gibi
Vurulmuşum

Sonra

Seni bulmuşum
Bir okulun önün de
Güzel gözlerin de akşam çökerken
Adını koymuşum
Alfabemin ilk harfine
Susmuşum