Ay Işığında Son Tango

artık yazacak bir şey yok
ne güzel seviyoruz değil mi Pia
yedi telli bağlama abdala ne kadar göz bağsa
o kadar takıntılıyım uçurtmalara
kuyruklarına
biliyor musun
suskunluğum hayatın normal seyrine
kalbimin ortasında birbiriyle aşık atan bıçak ucu kelimelere değil
hiç ona değil
yazacak bir şey yok
ah birde yağmur kuşları uçarken kahkaha atabilsem...







sadece oysa sadece küle su
aşkla suya şiir yazmaktı niyetim
sus dedim ya senin çiçeğin benim çiçeğim
duymuştum
benzettim de
insan can telaşta şiire koşuyorsa
firar etmektir
hayata
ay ışığına
belkide son tangoya
son
dedim






hani ne kaldı yazacak
ki yer yarıldı
gök çöktü
gözlerimi kapadım
öldüm
öldüm
açtım hakikat ağır yaralı
öyle değil mi ama
gökle bir olmadıkça yerle bir oluyor insan
bari uçurtmalara dokunmasalar
hele hele kuyruklarına
dokunulmasa göz feri yağmur kuşlarına
ne var yazacak canım hayat vurulmuş zaten
eşkıya nasılda iç içe eşkıya...