Ay Işığının Gölgesi
Geride bıraktıklarım muhteşemdi,
İleriye baktıklarım ay ışığının gölgesinde.
Alacakaranlığı görmek istedim,
Ellerimi ellerime almak istedim,
Ay karanlıktı...
Bilirdim ne yapacağımı,
Nasıl yapacağımı bilmezdim.
Kestiler yolumu,
Hem kadındım,hem çocuktum,
Bebeğimi aldılar,korkmuştum.
Duvarın ardına saklandım,
Gölgelerden,
Beni gördüm yollarda,
Çalınmıştım.
Ellerimi uzattım,
Romantikti ay....
Aşk diye geldiler,
Kırıldım.
Güvenmek dediler,
Güvensizdiler.
Kanguru gibi korudum çocuğumu,
Karanlıktan.
Sevgimi söyledim,
Şaşkın baktılar,
Eski lügatlara karışmış kelimeler gibiydi aşk....
Şiirlerim ifademdi
İfademi çaldılar.
Ay karanlıktı,
Ay gölgeydi.
Gittikçe razı buldum kendimi,
İsyan etti,
Asiydi ruhum,
Ay karardı
Ben karardım....
Güneşimi çaldım zamansız zamanlardan
Ay karanlıktı
22.Şubat.2008.S:18.00
imgeler içinde, ama imgeyi öze gizleyen hoş bir şiirdi. Yürek ile ruhun hasbihali gibi mısralara dökülen duygular içten, anlatım latif duruş güzeldi.. yürekten kutlar tebriklerimi sunarım.
Ay karanlıktı, Ay gölgeydi. Gittikçe razı buldum kendimi, İsyan etti, Asiydi ruhum, Ay karardı Ben karardım....
Güneşimi çaldım zamansız zamanlardan Ay karanlıktı 😙👍Güzeldi, beğeniyle okudum şiirinizi, kutluyorum Hülya Hanım!
nostaljik bir şiir olmuş kutlarım hülya hanım
"Geride bıraktıklarım muhteşemdi, İleriye baktıklarım ay ışığının gölgesinde."
birbaşına şiir olsa da bu kadarı ardından yazılan her dize de bir o kadar şiir
çocuk yanımız hiç büyümeseydi keşke
kutluyorum düşünen, düşündüren ve okuyanına kendi şiirini yazdıran yetkin şiirinizi
Şimdi gördüm...yeni fark ettim hımm ben bu tadı çok özlemişim...ohh be diyim başka yoruma gerek yok...