Ayaküstü Ölürdüm....(bugün )
bugün;
tüm kadınlığımı gömdüm gamzelerime,
ruhumun kuytularına değmedi zerre güneş
yokluğun şehir şehir arttı bütün tenimde
bugün mavi gökyüzünü kararttılar üzerime....
hala neyi soruyor şu çaresiz marmara ?
neden söz ediyor bu utanmaz martılar ?
bu nasıl deli sevda ?
bu neyin lanetidir ?
bugün bıraktım kendimi,
şefkatsiz bir dalgaya......
sızlıyor yaralarım
dönüyor hala başım
şu sarhoş çakıl taşından
söyle neydi ki farkım ?
bunalım şarkılarım
titreyen ayaklarım,
bugün biraz muammalı
biraz fazla kırgınım...
kırdılar dallarımı ,
sana bülbül anlatsın....
rüzgarlar sert ve hoyrat
acımasızmış hayat
küçücük bir sandalda asıldım küreklere
bugün ters esti lodos
daldım derinliklere.....
bugün tutsaydın elimi sevdiğim sokaklarda
öksüz bir türkü olsaydın keşke dudaklarımda
ayaküstü ölürdün
yanımda olsa sevgin
bugün tek kare resmin inan yetmedi bana....
bugün,
aşkım mecalsiz,
bugün üşürüm sensiz,
yaşamaksa çok yersiz
anladım bir kez daha.....
beşiktaş sahil,
16.30
şiirime sesiyle can veren sayın BİRSU CANYOL'a teşekkür ediyorum
bugün, aşkım mecalsiz, bugün üşürüm sensiz, yaşamaksa çok yersiz anladım bir kez daha.....
Hayat zor ama, önemli olan yaşamak abla dur nereye ölmek yok hemen öyle... Şaka şaka... Çok güzel bir şiir daha okudum ellerinden yüreğinden Saygılarımla....
bugün, aşkım mecalsiz, bugün üşürüm sensiz, yaşamaksa çok yersiz anladım bir kez daha.....
beşiktaş sahil, 16.30
Tebrikler sevgili dost.
Boğaz yazdırıyor şiirleri.
Ayaküstü gelmiş ise ölüm;
Bu ceseyi yakmak gerekir , çünkü sığmaz toprağa . savrulması lazım rüzgarlarda..
Kutlarım ablam ..
bugün, aşkım mecalsiz, bugün üşürüm sensiz, yaşamaksa çok yersiz anladım bir kez daha.....
😙👍Harika bir şiirdi, tebrikler Nebile Hanım!
Sevgi / saygılarımla...
Yer ve saat hatta dakika ile imzalanmış bir şiir. Kalabalığın içinde yalnız hhissetmek ,ve ince bir daldan dahi kırılgan olmak,ağlamak istemek ve ağlayamamak,ruhun vazgeçmişliği ve sessizce iki damla eşliğinde kabullenmek herşeyi. İçirecen mi beni sabah sabah Nebileye yaa.Off