Ayın Şavkında Yattık

ve hayatımın tüm yanılgılarını
gözlerinde çözdüm dün gece...
öyle bir öykü oldun ki,
içimden geçerken sessizce.....



nasıl arındırdın ?
korkulardan nasıl sıyırdın ?
söylesene nerende sakladın beni dün gece ......




kaderime mi sövdün ?
avuçalarında mı öldüm ?
bir şiire mi gömdün ?
dün gece.....
beni nasıl sevdin ?
söylesene........





sus da koy başını omuzlarıma derken,
sevdan sardı bütün ağlayan yaralarımı
yanlış makasa yatmış
hüzün yolcusu gibi
diz çöktüm tam önüne,
şaşırdım yollarımı......





sabaha kaç dolunay varsa,
yılmadan adını yazdım
tütün yorgunu bedeninde
sarıldım
sarmalandım..




sen soluksuz erteledin tarifsizce kendini
soydun mahkum edilmiş mağrur tüm hallerimi
yaklaştıkça yaklaştın ,
kokun deniz meltemi...
sığınırken kuytuna,
sen limandın.....
ben gemi.......





hercai maviliğin destanlar yazdı yine,
seviyorum diyordun
belki de öylesine...
kerbelada gibiydim bu lanetli şehirde
dün gece tek nefeste
çektin beni kendine.......





eksilmeyen sevgilerden
aşkımızı çoğalttık.....
tek ruh tek beden olduk
ayın şavkında yattık....