Aykırı Kuşlardan Sebep...

Gönlümden mesken talep eder,
Aykırı kuşlar...

Üşümüş yüreğinden,
Göçüp geldik çığlıkları,
Yakar, yaralar, yağmalar...
Aldırmazsın!
Ayazdandır üşümüşlüğü,
Dersin ve gülümsersin,
Ağlayarak...

İstemesen de...
Dökülmekten imtina eden yaşlar,
Sorguya başlar,
Tüm bilinmeyenleri...

Üzerine acılar kusar sualler...

Ya soğuk iklimler karışmışsa,
Canına...
Ya pervasız ayazlar,
Yalancı akşamların,
Soğuk iklimine sığınıp,
Kuralsızca ihlal ettirmişse,
Her yanını, yangınlarını,
Ve canını...

Her ihlal bir aldanışa,
Gebe kalmışsa...
Mutluluğu silinmişse,
Zorla çektirilmiş,
Derin bir içte,
Gözlerinin...

Aç bırakılmışsa sözler,
Hiç söylenmemişse,
Söylenmesi zorunlu olanlar...
Kara bir sayfa serilip de önüne,
Manasız bir uyak düzeninde,
Sil baştan yazdırılmışsa,
Tüm kuralları...
.............

Aykırı kuşlardan sebep;
Çalınmış kapılarımı,
Açmaya cesareti olmayan,
Gönül,
Yine senin derdine düşer...
Aralara sıkışır, tıkanır,
Çıkamaz geçmişin kalabalığından...
Kuytulara çekilirde,
İsmini koymaya çalışır...
Rest çeker tüm tekliflerime...
Sanki hiç yokmuşsun gibi,
Yeniden varoluşunun fazlalığıyla,
Her zamankinden daha kimsesizce,
Çaresizlik sarar dört bir yanını,
Ve...
Olmayacak dualarda yakıverir canını...

14/11/2008
00:07