Aynasından Korkan Havva

- Bilirim mevsimi yoktur şarabın
gel gör ki güzün ,bağlar bozulur

eksik söz var daha hayata dair
bir aşk içilen şaraba benzer
tadı bozuldukça ölürmüş şair


saklanma incir sütü , ışığı kalmaz sabahın,
aşk kılıcına kındır tin, battıkça verir derman
geceye yıldız yamadım, aşktan ahlar keserek
gözüne bulut değse, güne düşer siyahın



tükenmiyorsun ey aşk , bu nasıl bir tat
morarır kızıl bakır, şavksızdır su ve ayna
katranı kanatlı saat, bağda yaprak tükendi
emsiz yarama sardım , acımda ağlar balat



tenlere daha dost , çalı kıraçta
gülüşünden insaflı batışı dikenin,
ölüm şarabı sundukça karanfillerin
el pençe saygınlık, kalır yamaçta



aşkın kaçış izidir , kenger sütlerindeki
şarabın kekresinde çoğaldı baygınlığım
göz kubbem bir halktır , kırkikindi gözyaşım
acı kadehle düşer , bu bir ihtilal belki



suçsuzum ey , diş izli yasak elma !
yazgımdı söylenceli o uzun öykü
eli bohçalı aşkım , Cennetten kovulunca
seviştik bin bir gece, masaldan çıktı Havva



kuşlar gelir yorulmaz, ben de mi göçsem?
yalarmış kanat acısını, bulutların aklığı
usandım kaçan aşktan ,ey tutkunun saflığı!
yüreğimi sağmaya , dikenli dal mı seçsem?