Ayrılığın 20.yılında_kardeşime_fatoş_

biri var karşımda hali harap kendi bitap düşmüş uyurken
yaşlar dökülürken gözünden kirpikleri ıslak yanakları yaşlı
bir çok seveni olduğu halde o yaban ellerde sevgiye muhtaç
dünyada bile bir durgunluk var herkesle bir dert bir hüzün var
yaşama küsmüş biri var ölümüne adım adım yaklaşıyor
yasak aşkın ağacı meyve verirmi
oda öyle tanrım

ürkek ve azap dolu bir yaşam bu kızın kaderinde var
ölümle geldiğinde burun buruna ne istediği allahtan belli
sade temizve günahsız olan yaşamının öyle anılmasını
ve hiç geriye bakmadan düşünmeden
gülerek gidiyor o dönülmez ebede
tebessümü eksilmiyor cansız bedeninden

gülerken düşünüyor belkide
güller açmıyor yapraklar sararıp dökülüyor
veda edişinden belli

ezanlar senin için okunuyor ardından dökülen yaşlardan belli
musalla taşında yatarken
anlatmak istediği gözlerinden belli
hayata doyamadan gitmenin tadıyla anılara gömülmüş sanmayın
gelinliğin çeyizinde
her zamanki gibi duruyor duvaklı telli
sana giydirilen
beyazımsı fakat bizim için o kapkara kefeni
giymek istemediğin kalbindeki taptaze
hayat dolu anılarınla belli
gücenmesin hiç kimse bu sitem dolu yazıya
be arkadaş
yaşamı zindan olmuş hayatı dram
bir sen mi varsın be fatoş
her zaman seninledir dualarım ve her anım
benim için ölmedin yaşıyorsun
KARDEŞİM
...
...
...
...
...
kardeşim fatoş'a
20.ölüm yıldönümünde.(1969-1989)