Ayrılığın Onikinci Günü
Bir üşümek aldı bedenimi
Ve kulaklarım kıpkırmızı
Parmaklarım yerinde durmuyor
Dudağımda çıkan uçuk
İğrenç bir kız resmi çiziyor
Ağlıyorum
Yokluğun sırılsıklam yapıyor gözlerimi
Gecenin ayazından
Ürküyorum ve bir ses
Kendime gelmemi zorlaştırıyor
Bu güne sitem ederken
Hırkamın düğmelerini bir bir ilikliyorum
Bedenime girmesin
Sensizliğin poyrazı diye
Dua ediyorum
Sensizliğin büyüsü bozulsun
Şöminemin başında
Elimde bir şarap şişesi
İçmekle içmemek arasında
Kafamı kurcalıyorum
Şimdi ellerim yavaş yavaş çözünüyor
Kendime ansızın geliyorum
Ve anlıyorum
Bitmiş bir sevdanın
Acısını yaşadığımı
İçimin titremesini çözüyorum
Ayrılığın on ikici gününde
Ben bu duyguları yaşıyorum
Ayrılığın şiddeti dizeleri sarmış şairem güzel mısralardı Tebrikler😊👍
Ve anlıyorum Bitmiş bir sevdanın Acısını yaşadığımı İçimin titremesini çözüyorum Ayrılığın on ikici gününde Ben bu duyguları yaşıyorum
Onikinci günün ayrılığı zormuş demek. Tebrikler. Yüreğine sağlık.
😙 tebrikler ceymacım güzel ve sade bir anlatım içinde yüreğine sağlık 👍👍👍👍👍
cemrecim çok harika bir şiir yazmışsın kelimeleri bu yaşta bu kadar yerli kullanman çok güzel.Bence 4. kıtanın son mısrasını ansızın kendime geliyorum olarak düzeltirsen daha etkileyici olacağını düşünüyorum. Kalemin daim olsun yüreğine sağlık canım👍
Ve anlıyorum Bitmiş bir sevdanın Acısını yaşadığımı İçimin titremesini çözüyorum Ayrılığın on ikici gününde Ben bu duyguları yaşıyorum
Güzel mısralar.. Tebrik ederim Cemre Şeyma...