Ayrılık Beyanı

...



"Sır perdesi aralandı; sayısız ölü şiir, bir kaç yaralı imge ve sus raporlu dipnot mevzuları."

Harabe sevdaların bilançolarından doğan hüzünler sarıyor
Gecesi zifir ömrümü
Sana adadığım günleri kusuyorum kan ter içinde
Ve
Sus yaralarımdan tanıyorum dizelerimi
Geçmişin "geçmez yarası" ismiyle

Her gece
Bir cinayete iz bırakırken buluyorum parmak izlerimi
İntiharın itibarıma ters düşen saatlerinde ise
Uzaktan öldürüyorum kendimi

Sen şafak kızılı vakitlerde
Meçhul fiillerin başı dönen öznesi oluyorsun
Art arda yüklenip bu gidişin öyküsünü
Beni en çıldırtan cinnetlerin b/eşiğinde unutuyorsun

Saçlarından düşüyorsun yastığıma
Bir kaç fotoğrafından
Tuzlu gözyaşlarımdan
Ayrılık dolu an(ı)larımdan...
Rüyalarımdan giriyorsun gecemin pür dikkat sen vakitlerine
Eskimeyen, eskitilmeyen ne varsa sana dair
Hepsinden sen soruluyorsun

Gitmenin emir kipiyle noktalanan bu sızısı
Kendimin bilmem kaçıncı mezarlığı
Sessizliğimin en tanıdık yanı yine sen oluyorsun

"Ölür şiirler" diyorsun, her gelişinde rüyalarıma
Bu akd ü hal sürüp gittikçe
"Susar şairler"
"Yaralanır imgeler birer birer" diyorsun
Ve öldürüp celladımı, beni hayat ağacımda asılı bırakıyorsun
Susuyorsun sonra
Gittiğin günleri birer birer yazıp hesabıma
Düştüğün yürek ateşimde üşüyen sesini alıp
"Haydi sen de ayaz kal" diyorsun

Hançeremde özlem dolu satırlarım boğuluyor
İkimizi bir araya getirmeyen 'sus raporlu' dipnotlar
Üstüme yıkılan duvarların diliyle konuşuyor
Ah emrime itaatsiz bütün mevzular
Seni sohbetlerimden uzak tutuyor

Kendimi uzaktan öldürüyorum
Kimliği beyansız bir ölüyüm işte
Kimliği beyansız bir zanlıyım kendime
Seni yazdığım dizelerce

Maksudu vuslatım bir düş olup
Düşüyor kirpiğimden

"Sayısız ölü şiir, bir kaç yaralı imge ve sus raporlu dipnot mevzuları" kalıyor
Geçmişimin sen günlerinden







(Vakt-i s/onsuzluk)



4 Temmuz-Erzincan