Ayrilik Türküsü

Gönüle ayrılık korkusu girince,
Ne heves kalıyor yürekte,
Ne gözler eşlik edebiliyor,
Yüzün her gülüşüne,
Nede dil uyum sağlayabiliyor,
Sözün her akışına,
Duyduğun her şey gürültü gibi geliyor,
Birde ruhun bedenle çakışınca,
Yaşamdan kopmak istercesine,
Hayat seni dünyadan kovmak ister gibi,
Uçurumların kenarlarında dans ettiriyor,
Bir karşı koyacak gücün varsa,
Ne şanslısın varya,
Kanatlanıp uçmak istiyorsun,
Çok uzak diyarlara,
Başka gezegen ararsın,
Dar gelmiştir artık bu dünya,
Dümensiz bir yelkenliyle,
Keşfedilmemiş bir yer olsada,
Huzur bulsa savruk yüreğin.
Titiz anlarını kaybedersin,
Martıların kirli gagalarına,
Aldırış bile etmeden,
Gelip omzuna konmasını istersin,
Seni anlamasını,
Seninle konuşmasını beklersin,
Onu öpmek gelir içinden,
Bir anda yıkmak istersin,
İçinde biriktirdiğin tabularını,
Yenmelisin onunla birlikte korkularını,
Bir ayrılık türküsünü,
Çok görmemelisin artık kendine,
Döktüğün gözyaşını hak etmeli,
Sadece ürkek yürekler değil,
Bütün herkes titremeli,
Al yıldızlı bayrağım gibi,
Sarı kanaryam gibi,
Bu sevda yeri göğü inletmeli...