Az Kaldı

çok eskilerde gülüşlerim.
hatırlamıyorum şen kahkahalı seslerimi.
evimin zili ,sen çalardı, on yıl önce...
terliklerin hep hazırdı kapı girişinde,
yalanlara sarılmazdık geceleri,
saadetin yeri hazırdı salondaki koltukta,
sevişmelerin teri susatırdı...
- gülümsün derken,
nasıl da kıkırdardı yüreğim.



şimdilerde zor yaşıyorum.
tutkunun rengi soluk kırmızı...
resimlere bakıp bakıp sayıyorum,
bir ömre ne çok hayat sığdırdığımı.




sırtın soğuk,
yüzüm donuk,
gençliğim aynada bana bakıyor.
gözlerimin içinde ateş böcekleri sönmüş,
her doğan gün, gece sonrası ne...
ne kaldı ki geriye.



heyecanımı dut ağacına astım...
neşemi elma şekeriyle aldattım...
misketlerimi komşu çocuğuna bıraktım...
şiirlerimde hüzne asılı kaldım.


eninde sonunda mavi saracak beni,
az kaldı ,biliyorum...