Azat Ettim

Bilmedin sen.
Şehrinden geçtim dün gece.
Bir garip oldu içim soluduğun hava
Dağılmış saçlarımı yalayıp geçince.
Ne garip!
Oysa bir zamanlar parmakların dolaşırdı
Omzuma dökülen her bir telinde.
Kim bilir,
Kim bilir,aç geceyi birlikte tutuşturmuş,
Yalnızlığı birlikte uyutmuştuk gözlerimizde.
Oysa şimdi,
Sen meçhullerdesin,
Ben ise bicareyim,
Kızğın kumlarla kaplı sahra çöllerinde.

Mazi bir bir canlandı harelenmiş gözlerimde.
Ansızın acın çöktü
Nahh şurama!!!
Tam da sol göğsümün üstüne.
Usulca kapattım gözlerimi,
Yelken açtım,derin duygular denizinde.
Sessizce aradım, ağladım yoktun,
Kalmamıştı senden hiç bir eser
Ne dolaştığımız kumsalda,
Ne de arnavut kaldırımlı caddelerde.
Gökkubbenin dibi delinmişcesine
Hüzün yağmurları boşaldı birden,
Düşen her damlaya sitemler yükledim,
Katlettim senli duyguları
Tutsak sözcüklerin arasında bu gece..



Çöktü
Kirpiklerime yüreğimdeki heyalanın
Sessiz çığlıkları,
Sevdanın izini sürdü göz yaşlarım.
Sokak lambaları bir başka göründü gözlerime.
Sanki kaybetmişti onlarda eski ihtişamını,
Parlamıyorlardı eskisi gibi.
Karanlığa alışmışken gözlerim,
Teker teker söndürdüm yüreğimdeki
Sana ait olan bütün ışıkları .
Dudaklarıma mühredip suskunluğumu.
Hüznün elinden kurtardım bi çare sevdamı.
Gençliğimin sadakası olarak,
Azat ettim,
Azat ettim bu gece...